Мәтин: (3-күн)

Йеңи Қазақстанда – нурғунлиған йеңи кәсипләрниң барлиққа келидиғанлиғи җәзмән. Сәвәви, һазир бир хизмәт билән күн көридиған заман әмәс. Қолуңдин кәлсә, икки, һәтта, үч ишниң һөддисидин чиқалайсән. Пәқәт шуниң йолини тепиш, һорунлуққа берилмәй әмгәк қилиш керәк. Йеңи Қазақстанни қуруш үчүн – қазақстанлиқларниң сәвийәсини йеңилишимиз лазим. Бизниң менталитетимизда «иссиқ орнуңдин қозғалма», «барға қанаәт қилип яша» дегән чүшәнчә сиңип қалған. Әлвәттә, барға шүкри қилиш керәк. Амма қолуңдин кәлсә, немишкә бүгүнкидинму яхши өмүр сүрүшкә интилмасқа?! Бир орунда туривәрсә, алтунму қарийиду. Йеза яшлиридин «ким болисән?» дәп сорисаң, тәңдин-толиси «муәллим», «дохтур», «ашпәз» дәп җавап бериду. Биз мошундақ ядланди кәсипләрниң әтрапида чөгиләп жүривәрмәй, заман тәливигә лайиқ йеңи мутәхәссисликләрни егилишимиз лазим.

Қошумчә мәлуматни төвәнки ишарә арқилиқ тапалайсиз