Het nu komende scheppingsverhaal heb ik gejat uit de op stapel staande roman ‘Geen zomer meer’ van Karel ten Haaf. Dit is overigens met zijn toestemming, die hij makkelijk kon verlenen, omdat hij het ook weer ergens gelezen had.
Schrijvers zijn onbeschaamd incestueus.
Ze noemen dit ook niet plagiaat.
Volgens hen is het citeren.

Dit citaat is afkomstig uit India.
In het begin was er geen aarde en geen lucht, er waren alleen maar twee grote eieren.  Maar het waren geen gewone eieren, want ze waren zacht en blonken als goud. Ze werden steeds ronder, en toen ze uiteindelijk helemaal rond waren kwamen ze met elkaar in botsing, en braken beide eieren open. Uit het ene kwam de Aarde; uit het andere de Lucht, haar man. Maar de Aarde was te groot voor de Lucht, hij kon haar niet in zijn armen nemen, en hij zei: Je bent mijn vrouw, maar je bent groter dan ik en ik kan je niet omvatten. Maak jezelf kleiner. Dus begon de Aarde te krimpen en de bergen en dalen vormden zich, en ze werd klein en de Lucht was in staat haar liefdevol te nemen. Toen de Lucht de liefde bedreef met de Aarde, ontstonden alle soorten bomen en grassen en alle levende wezens.

De lekkerste omelet die Anton Scheepstra, de uitgever van ten Haaf, ooit gegeten heeft, kreeg hij van een vriend aan de Brouwersgracht in Amsterdam.

Antons vegetarische omelet met spekjes

Ik citeer:
‘Het was een omelet met heel veel groenten en dingen die je kunt opbakken.
Vegetarisch, maar wel met stukjes spek.
Nu je het mij zo vraagt: ik hou van een goed gevulde omelet.
En het boek komt in het najaar uit’.*

*Toevoeging 2004: Het boek van de dichter is al weer bijna uitverkocht, dus Anton laat weten dat er dit najaar wederom een meesterwerk van Ten Haafs hand verschijnt. Bokkenvla. Een pastorale. Koopt met gulle hand.

Toevoeging 2015: Ook dat boek is alweer uitverkocht. Warme broodjes, mensen! Bij het recept van Anton kan ik natuurlijk niet het boek promoten dat afgelopen jaar bij een andere uitgever uit is gekomen (Karel is een sloerie) dus Anton laat weten dat het (vermoedelijk) ultieme meesterwerk van Ten Haaf in 2015 verschijnt: “De vertaling van Herbie Hangcock”. Één of meerdere gedichten. Weest geen krent, koopt allen deze bundol.