Niet alleen ben ik geobsedeerd door eieren, ook het lot van de kip trek ik mij bijzonder aan. Zij heeft een afschuwelijk rotleven.
Zo’n pien. Deze tekst is geschreven door P. de Haan (hee, toevallig), F.J. den Hollander en A.T. Kiers. Dit klinkt allemaal heel stoer, maar het is gewoon De bende van Baflo Bill.
Zo’n pien, zo’n pien, zo’n pien, zo’n pien
ik vuil mie röt ik heb n pesthumeur
Zo’n pien, zo’n pien, zo’n pien, zo’n pien
dus an mien kop nou even gain gezeur
Jan zit an mien kop te soezen
kom der oet, doe most die doezen
en hai geft een ruk an t rolgerdien
even in de spaigel keken
snel mit kop weer onder deken
man oh man, ik heb zo’n pien
ik vreet mie dik, ik vreet mie rond
ik heb toch al n swienekont
kom ik slik nog moar wat asperien
mien titten wegen wel twij tön elk
al zegt mien Jan t liekt nait lelk
ze dun mie wel verrekte pien
onder invloed van hormonen
bin k t haile hoes weer an t schonen
mens oh mens oh menstruoatiepien
pukkelkop mien hoar is vet
k heb slip alweer in sopje zet
en berreloakens in de wasmesjien
Dit heeft een kip dus elke dag. Iedere avond wordt ze treurig of chagrijnig, zegt al naar gelang haar stemming tegen de haan: ‘Je houdt niet meer van me, je vindt me dik en lelijk’ of ‘Het is ook 1 grote klerebende in dit hok, jij kunt toch ook wel eens een poot uitsteken, waarom moet ik altijd alles doen..’ De haan loopt op zijn tenen om haar heen, brengt haar een extra lekker graantje en zwijgt. Wat ook weer hoogst ergerlijk is.
De volgende morgen klimt ze moeizaam van haar stok, haar veren dof en futloos, met knallende buik-, rug- en koppijn. Ze slikt een aspirientje, gaat op haar rug liggen met een kruikje op haar buik en lijdt. Dan, als het leven geen enkele zin meer lijkt te hebben, komt de grote, bevrijdende kakel en met nog 1 ondragelijke pijnscheut, legt ze haar ei. ‘Hè, hè, een kopje thee met een chocolaatje zou er nou wel ingaan’.
Ik leg mijn ei 1 keer in de maand, dus mijn hart gaat uit naar de kip.
Persoonlijk ben ik niet een groot fan van chocola, behalve die ene keer in de maand. Om buiten het seizoen toch paaseieren te kunnen eten heb ik het volgende bedacht, doch nooit uitgevoerd:
Baflo Bill’s Zo’n pienei
Met een eierprikker tegenover elkaar 2 gaatjes in het ei maken. Daarna 1 van de gaatjes groter maken met een satéprikker. roer de inhoud van het ei daarmee voorzichtig los. Blaas het ei leeg. Het ei net zo lang spoelen met koud water tot het water helder blijft.
Smelt nu enkele repen chocolade in een pannetje. Met een slagroomspuit, trechtertje of injectienaald, net wat je toevallig in huis hebt, het ei volspuiten met de gesmolten chocola. Uurtje in de koelkast. Sterkte.
