Ik ben muzikant. En als muzikant treed je op op bruiloften en partijen. Muzikaal gezien niet de meest bevredigende omstandigheden want je speelt voor de kat z’n kut. De gasten hebben elkaar in geen eeuwen gezien en tetteren zo hard door je liedjes heen dat horen en zien je vergaat. Verder moet het altijd zachter, zachter, ZACHTER, want oma heeft zo’n last van de drums. En als ze dan eindelijk, dronken, gaan dansen en godbetert in de polonaise schieten, komen ze midden in je solo vragen of je ook Radar Love speelt. Of Satisfaction. ‘Kennen jullie ook de nieuwe van hoe heet ze, ze staat nu op twee, die met dat clipje, Hans, hee Hans, hoe heet ze nou? Dat lekkere wijf van TMF?’ En steevast na het laatste nummer komen dan eindelijk de handen op elkaar en willen ze meer. Eindeloos meer, nooit meer ophouden.
Wat wel fijn is aan B&P zijn de stukjes. Een kleedkamer is dan overigens wel een vereiste, want de stukjes zijn altijd tenenkrommend, beschamend slecht, veel te lang en vooral: onverstaanbaar. Maar in de kleedkamer is het goed toeven met het kratje bier en de rest van de band. Wat ook fijn is aan B&P is het geld. Het betaalt goed, althans voor muzikantenbegrippen. Hetgeen wil zeggen dat we er wat aan overhouden, zo’n honderd gulden p.p. Voor een werkdag van vier tot vier. Maar wat het allerfijnste is aan B&P is de catering. Let er bij je volgende bruiloft maar eens op: direct achter de kelners die druk doende zijn het lopend buffet in te richten, zie je altijd een rijtje in het zwart geklede, dodelijk vermoeide, uitgeteerde muzikanten die als eersten van het feestje tot aan de oksels in de salade zitten. En dat brengt mij op het gevulde ei.  Die is op bruiloften en aanverwante feestelijke samenscholingen niet te vreten. Dat ligt aan het feit dat de catering boter gebruikt als hoofdbestanddeel van het vulsel. Heel vies! Niet goed! Het smaakt niet naar ei, het is wee en vettig en je kunt het nauwelijks doorslikken, omdat het mengsel aan je gehemelte blijft kleven als ware het lijm.

Mijn gevulde ei

De juiste bereidingswijze is als volgt:
Kook een paar eieren hard. Hoe dat moet leg ik de volgende keer uit. Halveer ze en schep de dooiers  eruit. Deze prakken en mengen met zoveel mayonaise dat het vulsel niet goed smeerbaar is. Het moet enigszins korrelig blijven. Hierbij doen: kerrie, peper en zout. Van alles veel. Dit is de basis. Je kunt hier ook nog een gesnipperd uitje doorheen doen of een augurkje, maar nodig is het niet. De eimassa in een spuitzak doen en in de eiwitten spuiten. Met een lepeltje wil het ook heel goed, hoor. Als het voor de bruiloft is, kun je ze ook nog afgarneren met een olijf, peterselie, een tomaat, een plastic bruidspaartje of wat er maar in je hoofd opkomt. Je kunt ze zelfs, als geheel oorspronkelijk en hilarisch stukje, naar het bruidspaar gooien. Dat is het mooie aan een ei: je kunt er alle kanten mee op.