In dit hoofdstuk meer aandacht voor je communicatie met het bewustzijnsysteem zelf. Het zij direct, hetzij via andere ‘bewustzijns-units’ die daar ook onderdeel van uitmaken. En die in andere werkelijkheden dan de onze leven.

Voordat we op de inhoud ingaan, eerst weer een inkijkje in mijn eigen beleving uit de periode dat ik die eerste stappen aan het zetten was. Doel daarvan is concreet te laten zien, dat het gaan van dit pad iets van ons vraagt. Omdat het onze groei en ontwikkeling wil bevorderen, ontvouwt dat pad zich niet altijd zomaar. Daar moeten we iets voor doen. Wat dat betreft is het precies hetzelfde als in onze aarde-werkelijkheid.

Ik schreef: “Ik ontdekte dat ik mezelf (= de unit van bewustzijn die ik in deze werkelijkheid ben) radicaler opnieuw heb te leren interpreteren. Het incorporeren van een multi-dimensioneel perspectief (= het Grote Bewustzijn Systeem), vraagt die oefening steeds weer. Zo heeft deze week in het teken gestaan van niet weten hoe om te gaan met het uitdrukken van dat nieuwe bewustzijn in deze werkelijkheid.

Onzeker werd ik nu van een zekere boosheid die ik voelde en ook over hoe die te uiten. Ik was geraakt door hoe mensen niet worden gezien voor wie zij werkelijk zijn, ik was in de weer met of ik wel tot dingen in staat ben. Ik was, kortom, bezig met uit te vinden hoe ik me tot van alles en nog wat in deze werkelijkheid kan verhouden vanuit een andere beleving van iets dat zoveel groter is. En wat ik via de rollercoaster die ik dan ervaar, en het steeds maar verder integreren, had te leren zien is dat een deel van me dit bewustzijn interpreteert als dat ik alles en iedereen als mezelf binnen (moeten kunnen) laten. Maar… is dat zo? Was een vraag die me vanuit het Grotere Bewustzijn Systeem werd gesteld.”

“Nee, dat is niet zo”, was na enig onderzoek mijn uiteindelijke antwoord. Want hoewel alles wordt voortgebracht vanuit het ene Bewustzijn, en ieder om mij heen daar onderdeel van is, ben ik hier in deze werkelijkheid juist ook om mijn afgescheidenheid van anderen te ervaren. Daardoor ben ik namelijk steeds in relatie met alles en iedereen. En juist dat afgescheiden én in relatie zijn helpt mij om te groeien en te ontwikkelen.
Dus hoewel mensen die op een spiritueel pad zijn onze menselijke ‘afgescheidenheid’ vaak verfoeien, leer ik die ook te omarmen. Het maakt onderdeel uit van de set aan regels, die deze werkelijkheid maakt tot wat die is. Een perfect ingericht klaslokaal, waar je leert dat je iets voor een ander over hebt. Ook als je er zelf niks aan hebt of voor terug lijkt te krijgen.”

Ontvankelijker worden

Je kunt aan wat ik schreef goed zien dat ik erg op zoek ben geweest naar nieuwe manieren van kijken naar de dingen in en om me heen. En vooral nieuwe manieren van me daartoe leren verhouden. Als je richtsnoer steeds is, dat je wilt (op)groeien, dan helpt je dat om keer op keer richting te vinden. Hoezeer je ook verdwalen kunt.
Bij (op)groeien gaat het erom dat je werkt aan je eigen welzijn. Door te leren hoe je angsten, niet helpende overtuigingen en ongezond ego-gedrag kunt opruimen (lees meer in deze blog). Zodat je steeds optimaler kunt bijdragen aan het welzijn van het geheel. En daardoor word je steeds ontvankelijker voor inzichten die je vindt via je verdere ontdekkingen in het Grote Bewustzijn Systeem.

Dat is waar het in dit hoofdstuk over gaat: de communicatie met wat wij noemen ‘de niet fysieke werkelijkheid’. Bedenk je daarbij nog even dat wij een werkelijkheid ‘niet fysiek’ noemen, omdat wij denken dat wij leven in een fysieke werkelijkheid. En dus zien wij alles wat niet tot onze werkelijkheid behoort als ‘niet fysiek’.

In het Grote Bewustzijn Systeem functioneren echter vele werkelijkheden, die allemaal virtueel zijn. Dat wij andere werkelijkheden niet kunnen zien, betekent dus niet dat die andere werkelijkheden ‘niet-fysiek’ zijn. Voor alles dat daar leeft, lijkt de eigen werkelijkheid mogelijk net zo fysiek als de onze dat is in onze beleving (het is precies zo als wanneer je droomt: ook die werkelijkheid noemen we vanuit onze wakkere staat ‘niet-fyiek’, maar als we in de droomwerkelijkheid zijn dan is die voor ons gevoel net zo fysiek als onze alledaagse werkelijkheid).

En uiteindelijk zijn al die werkelijkheden virtueel en bestaan er geen ‘fysieke’ en ‘niet fysieke’ werkelijkheden. Wel heeft elke werkelijkheid zo zijn eigen set aan regels. Sommige werkelijkheden zijn dus veel minder ‘dicht’ en ‘compact’ dan de onze, waardoor ze voor ons heel transparant en ‘minder fysiek’ lijken.

Je eigen visie

Terug naar de communicatie met andere virtuele werkelijkheden. Als je je daar nog nooit in hebt verdiept, dan verbaast het volgende je misschien. Op het internet wemelt het van berichten van mensen die schrijven over hun communicatie met ‘niet fysieke wezens’. Dat is in een paar tientallen jaren enorm toegenomen. En daaraan kun je merken dat steeds meer mensen open staan voor nieuwe, grotere perspectieven. In dit boek (noch in de blogs op Deja.Nu) zul je geen verslagen vinden van dat type gesprekken (daarvoor verwijs ik je graag naar een van de vele andere bronnen en heb je daarbij ‘vindtips’ nodig dan kun je me altijd mailen).

Mijn reden voor het niet uitgebreid beschrijven van die andere werkelijkheden, is dat ik vanuit de virtuele werkelijkheidstheorie anders naar dit soort verschijnselen kijk, dan mensen die dat wel doen. Ik ben mijn eigen ervaring met contact met andere werkelijkheden steeds meer gaan begrijpen als subjectieve belevenissen, waarvan je dus niet kunt zeggen dat die voor anderen ook zo zijn. Mijn belevenissen zijn niet per se algemeen geldend. En omdat er zoveel ervaringsverhalen te vinden zijn, kun je die makkelijk elders lezen Wel zul je over mijn ervaringen lezen, zoals ik nu ook steeds doe, waar dat functioneel is.

Waar een groot gebrek aan is, is hedendaagse informatie die erop gericht is om vanuit een ‘meta-positie’ te kijken naar dit soort verschijnselen, zoals ik hier tracht te doen. Toen ik dit soort informatie vond, zoals in het wetenschappelijke werk van Thomas Campbell, heeft me dat heel erg geholpen om mijn eigen richting bewuster en verder te gaan vinden.

Ik vind het daarom belangrijker om over ‘de werking van’ te schrijven, dan vooral in te gaan op de inhoud van persoonlijke ervaringen. En hoop dan ook dat ik je via de  informatie die je hier vindt, kan helpen om je eigen visie te ontwikkelen. Dat is in mijn ervaring belangrijk, juist ook als je verhalen van mensen over hun ervaringen leest of beter: je eigen ervaring op gaat doen.

‘Wezens’ zien?

Veel mensen die communiceren met andere werkelijkheden, doen dat via wat ze vaak noemen ‘een niet-fysiek wezen’. Ze zien vaak een bepaalde ‘enititeit’ met wie ze contact hebben. Ik heb mezelf daar veel vragen over gesteld. Want vanuit mijn psychotherapeutische achtergrond weet ik hoezeer wij mensen geneigd zijn om ‘te zien wat we willen zien’. In psychotherapeutische termen heet dat ‘projecteren’ en we doen dat de hele dag door. Dus vast ook als we relaties aangaan met het ‘niet fysieke’, zo was mijn logische redenatie.

Toch had ik bij mijn eigen reizen in het Grote Bewustzijn Systeem, net als vele anderen, de neiging om wezens te willen zien. Het geeft jou als mens het gevoel dat de communicatie ‘echt’ is. En als je intentie gefocust genoeg is, dan heb je grote kans dat dat ook gebeurt (als je je eenmaal bewust bent van het feit dat jij Bewustzijn bent, dan is het ook niet zo ingewikkeld meer om je te realiseren dat die grotere werkelijkheid toegankelijk voor ons is op alle mogelijke manieren).

Ik ontmoette dus ‘iemand’ die May-rah heette. En die naam bleek: ‘brenger van veelheid’ te betekenen (in de ‘niet fysieke werelden’ doen namen er eigenlijk niet toe, zo is mijn ervaring, maar wij gebruiken die graag omdat ook dat iets is dat we vanuit onze gewoonten gewend zijn).

Die ontmoeting bracht gedurende een tijd allerlei lessen voort over hoe ik bepaalde ‘zijnskwaliteiten’ – in haar woorden “het leren liefhebben van a/Al” – kon ontwikkelen. Dat waren hele leerzame ervaringen, die erop waren gericht dat ik leerde dat ik niets in en om mij als ‘vijandig’ hoefde te ervaren. Dat ik van alles iets had te leren, terwijl ik niet alles zonder meer ‘okee’ hoef te vinden.  En dat het begin is van angstloos en liefde-vol leren leven.

Ik had deze inzichten vanuit mijn toenmalige kennis en kunde niet op die manier op kunnen doen. En dat was voor mij een eerste bevestiging van dat ik hier misschien te maken had met iets dat verder ging dan een ‘projectie’ van mezelf. En kon dit dus niet zomaar meer afdoen als ‘iets zien wat ik wilde zien’.

Echt of niet?

Natuurlijk speelde daarna de vraag op: wat en wie is dit? Is zij echt? Dat zijn voor ons hele logische vragen. Tegelijkertijd zijn het niet de meest zinnige vragen om je onderzoek mee te beginnen. Gaandeweg je onderzoek kun je dat soort vragen wel gaan  stellen. Maar als je net begint, dan kun je je ervaring alleen maar checken aan de hand van wat je geleerd hebt wat ‘echt’ is.

En onze gedachten over ‘echt’ en ‘niet echt’ zijn gebaseerd op overtuigingen die we als vanzelf meekrijgen in onze cultuur (in deze blog lees je meer daarover). Ze zijn veelal niet gebaseerd op je eigen ervaringsgerichte onderzoek. Ga maar na: hoe vaak in je leven heb jij echt stilgestaan bij wat je hierover geleerd hebt, wat je daarvan vindt en ben je gaan kijken of er ook andere meningen zijn dan de ‘algemene’?

Vanuit de virtuele werkelijkheidstheorie, is het woord ‘echt’ hoe dan ook arbitrair. Als je er vanuit gaat dat deze werkelijkheid aan de basis ‘virtueel’ is, dan is die dus ‘niet echt’ zoals wij denken dat die is. Begin je dus met een vraag als ‘is dit echt?’, dan sluit je informatie uit die je nog niet kent. En dat kan informatie zijn, die je juist kan helpen om zelf meer zicht te krijgen.

 Ik hield dus zoveel als dat maar kon een open én kritische, onderzoekende geest. En soms is het belangrijk dat je lange tijd heel sceptisch bent over wat je meemaakt, totdat je ervaart dat het je echt iets zinnigs brengt. Dat is een grote vondst en gift. Maar ook dan blijf je kritisch en blijf je je afwegingen maken als het gaat om wat de waarde is van hetgeen je opdoet. De bedoeling is immers dan we er wijzer van kunnen worden.

Formats in soorten en maten

Over mijn zoeken en vinden van steeds weer nieuwe antwoorden, is allerlei te vinden in de blogs op Deja.Nu. Om een lang verhaal voor nu wat korter te maken; door meer ervaring op te doen, ontdekte ik dat ik ook communicatie kon hebben met ‘vormen’ die helemaal geen ‘wezens’ waren. Zoals ‘geometrische patronen’. Dat gaf me na allerlei onderzoek het inzicht dat het zien van ‘wezens’ inderdaad wel eens een projectie zou kunnen zijn. Gewoon omdat we als mensen gewend zijn om te praten met iets dat er menselijk uit ziet. We zijn het niet gewend dat abstracte patronen kunnen communiceren en toch was het mijn ervaring dat dat wel kon.

Uiteindelijk kun je zo ontdekken dat je voor communicatie met ‘de niet fysieke werkelijkheden’ niet iets specifieks hoeft te zien. Als je je bedenkt dat we onderdeel zijn van een Groot Bewustzijn Systeem, dat aan de basis niks anders dan ‘informatie’ is, dan is dat ook logisch. Zo’n systeem drukt zich via oneindige combinaties van informatie (zoals enen en nullen in een computerprogramma) op talloze manieren uit. Het is niet gebonden aan een bepaald format. En het kan elk format te voorschijn halen als dat de communicatie met jou helpt. Dus wil je een wezen zien, dan kan dat. Wil je een patroon zien, dan kan dat.  Doe je het zonder dat alles, dan kan dat ook.

Mocht je dus ‘op pad’ willen gaan, wees dan open. Communicatie kan op ontelbare manieren plaatsvinden. Kijk gewoon naar wat je tegenkomt.

Hoe ga je te werk?

In het volgende hoofdstuk ga ik verder in op hoe je praktisch te werk kunt gaan als je op onderzoek uit wilt in het Grote Bewustzijn Systeem. En daarbij ook nu weer een vriendelijke en serieuze waarschuwing: als je op een negatieve manier te maken hebt met fenomenen als ‘stemmen horen’ of ‘wezens zien’ – en je bent naar je gevoel niet in staat daar zelf controle over te hebben – dan raad ik je aan niet zomaar aan het werk te gaan met de informatie op deze blogs (lees hier graag meer daarover).