Dankjewel voor het lezen van dit boek! Dit boek kwam er niet zomaar. Het verhaal van dit boek begon in de zomer van 2015, toen ik samen met Kathryn Stolee van de universiteit van Iowa onderzoek begon te doen naar hoe kinderen programmeren met LEGO Mindstorms. Het viel ons op dat dat zoveel lijkt op hoe grote mensen programmeren. Ze doen soms dezelfde dingen fout, zoals heel veel blokjes bij elkaar zetten. Dat maakt het onduidelijk en moeilijk te lezen. Een half jaar later had ik mijn besluit genomen: ik ga voortaan onderzoek doen naar programmeren voor kinderen! Ik schreef samen met Fenia Aivaloglou een eerste paper over “smells” in Scratch: dingen die niet fijn zijn om te lezen. We gaven 61 brugklassers code vol met lange blokken en onnodige herhaling. En, dat vonden ze ook echt moeilijker. We wilden graag nog meer van dat soort onderzoeken doen, dus we hadden veel scholen nodig. Hoe gingen we die nou vinden? Mijn lieve collega Rolf Hut zette een berichtje op internet en binnen no time hadden zich wel 50 scholen aangemeld. Oeps! We konden natuurlijk niet met ons autootje langs al die scholen gaan. Toen bedacht Fenia een plannetje…. Wat als we nu eens video’s maken die kinderen thuis of in de klas kunnen bekijken? Dan kunnen we meten of ze het goed leren, en welke puzzels ze moeilijk vinden.
Na overleg met Willem van Valkenburg en Janine Kiers van de TU Delft mochten we de filmpjes maken. Supergaaf! In drie weken namen we alles op met cameraman Jan Douma, en mijn supersnelle studenten Jesse Donkervliet en Stefan Hugtenburg hielpen mij om alles in edX in zetten. Op 15 juni ging de MOOC live, en…. stonden we in de Telegraaf, en heel veel andere kranten, en was ik te horen op BNR.
Toen ging het heel hard: in de eerste week hadden al 1000 kinderen zich opgegeven. Nu de laatste week van de cursus online staat, dachten we dat het heel mooi zou zijn om er ook een boek van te maken, zodat kinderen het ook op papier kunnen lezen, als ze dat fijner vinden dan de latop. En zo geschiedde!
Behalve alle fantastische mensen die al in deze korte geschiedenis genoemd zijn, moet ik nog mijn dank uitspreken aan een aantal mensen die mij heel veel geholpen hebben. Rico Huijbers, Daan van Berkel, Bas Jansen en Arie van Deursen, dankjewel voor jullie eeuwige aanmoediging van mijn gekke ideeen!
Felienne Hermans, Cambridge, Juli 2016.
PS Als je het leuk vindt om meer over mijn onderzoek te lezen, dan kan via www.felienne.com/onderzoek-naar-scratch